యుగాంతం తథ్యం

1999 July 4 యుగాంతం - చెప్పిన వాడు నాస్ట్రడామస్, మరియూ ఒక వేద వ్యాస (మహాభారత కర్త కారు)

జరిగింది - నిర్మల్ శేఖర్ (ప్రఖ్యాత స్పోర్ట్స్ రచయిత, స్పోర్ట్స్ రైటింగ్ ను ఒక కళ లాగా మార్చిన వ్యక్తి) చెప్పిన విధంగా చూస్తే...

పీట్ సాంప్రాస్ ఆం౨డ్రీ అగస్సీని విమ్బుల్డన్ ఫైనల్లో చిత్తు చిత్తుగా ఓడించాడు. అప్పుడు ఆయన వ్రాసిన మాటలు... End of the world for Andre Agassi. నాస్ట్రడామస్ జులై నాలుగు విషయాన్నే ఎత్తి చూపి మరీ చెప్పింది. Pete Sampras, he literally walked on Water - అగస్సీ ఉవాచ

2012 December 21 యుగాంతం - చెప్పిన వారు మాయాన్లు, ఒక సినిమా తీసిన డైరెక్టర్

జరుగబోయేది - గీతాచార్య (ఓ పదేళ్ళకు లెజండరీ రచయిత అవుతాడేమో, ప్రస్తుతానికిలా ఎడ్జస్టైపోండి ;-) ) చెప్తున్న విధంగా చూస్తే...

గుజరాత్ ఎన్నికల్లో నరేంద్ర మోడీ ఘన విజయం సాధిస్తాడు. అప్పుడు జరుగబొయేది నేనిప్పుడే చెప్తున్నా... End of the world for Congress (the opposite of progress).

ఈసారి వాక్డాన్ వాటర్ ఎవరు ఉపయోగిస్తారో...?!

Read more...

ఓయ్! డిటెక్టివ్ రాజు ఫ్రం మిస్సమ్మా, ఇదిగో నా ట్రిబ్యూటు నీకు: పదకొండు స్క్రీములు

ఇవాళ అక్కినేని నాగేశ్వరరావు పుట్టినరోజు. వైవిధ్యమైన పాత్రలు ఎన్నో వేశాడు. ఇలా అందరూ చెప్పుకుని పోతూనే ఉంటారు. ఇవన్నీ కాదు కానీ, నాకు నచ్చిన ఆయన పాత్రలు పది ఇక్కడ. ఎవరి కోసం? ఎవరికి వాళ్ళే డిసైడ్ చేసుకోండి.

1. డిటెక్టివ్ రాజు ఫ్రొం మిస్సమ్మ.

ఎంటీయార్, సావిత్రి అద్భుత ణటన, భాను మిస్డ్ చాన్స్, సంగీతం, రేలంగి కామెడీ... అనీ వదిలెయ్యండి. నేను మిస్సమ్మ చూసేది మటుకూ, నాగేశ్వరరావు పోషించిన డికెస్టీ పాత్రకోసమో, ఏఎం రాజా పాటలకోసమో చుస్తాను. ఆ హా2టూ, సావిత్రి సంగీతం నేర్పేప్పుడు చూసే కంగారు తింగరి చూపులూ, చివర్లో అసలు విషయం పసిగట్టెయ్యతం...

2. నా మొదటి, చివరి, ఏకైక జానపద రాకుమారుడు కాంతారావైనా కీలుగుర్రం లో నాగేశ్వరరావు పాత్ర కూడా బాగా నచ్చుతుంది. బహుశా సాయంత్రాలు నాన్న విధి అరుగు మీద ఒళ్ళో కూచోపెట్టుకుని చెప్పిన కథల వల్లనేమో. కీలుగుర్రమొకటీ, సువర్ణ సుందరి ఒకటీ చెప్పేవాడు. వినీ, వినీ, చూడాలని తపించి వీసీడీ తెప్పించుకుని మరీ చూశా. అంజలీదేవి సాఫ్టు పాత్రలకన్నీ, ఇందులోని విలనీ భలే నచ్చింది. తన అక్క దగ్గరకు నాగేశ్వరరావు వెళ్ళినప్పుడు లేఖ ఇవ్వటం, దాన్ని మరొక రాకుమారి మార్చి వ్రాయటం, ఆ రాక్షసి ఆ మారిన లేఖ చూసి అతన్ని ఆదరించతం... ఈ సన్నివేశాలు భలే ఉంటాయి.

3. ఇంకో సినిమా శ్రీకృష్ణార్జున యుద్ధం. కథ ఎలా ఉన్నా, మిగతా విషయాలు ఎలా ఉన్నా నాగేశ్వరరావు పెద్ద మునిగా వేసిన వేషం, అన్నియ్యా గారాలపట్టి బీ సరోజాదేవి తో రొమాన్స్ (వీళ్ళిద్దరు సుభద్రార్జునులంటే ఎవరు నమ్ముతారు? నా వరకూ అర్జునుడంటే సూపర్‌స్టార్ కృష్ణో, నర్తనశాలలో ఎన్‌టీయారో...), ఎస్ వరలక్ష్మి పాడిన ఒక పాట. తన శక్తికి మించిన పాత్రైనా సటుల్టీ తో నాగేశ్వరరావు నడిపించి మెప్పించిన తీరు పది స్క్రీముల పెట్టు.

4. ఆస్థి, అంతస్థులకు విలువ నిచ్చే తండ్రి బాధ తట్టుకోలేక ఇంట్లోంచీ పారిపోయే కుర్రాడిగా, తరువాత తిరిగి వచ్చి పరిస్థితులను చక్కదిద్దే బాధ్యతాయుతమైన వ్యక్తిగా, కృష్ణకుమారి (?) తో రొమాన్సు చేసే ప్రేమికుడిగా ఆ సినిమాలో నాగేశ్వరరావు "నిను వీడని నీడను నేనే" దయ్యం పాటనూ, దుమ్ము దులిపేసిన భానుమతి హుషారైన నటననో కాకుండా నా దౄష్టిని కేవలం తన మీదకే మళ్ళించుకున్నాడు. నువ్వంటే నకెందుకో అదో ఇది అని కూడా అనిపించుకున్నాడు. సినిమా పేరు చెప్పక్కర్లేదనుకుంటా?

5. తొండరడిప్పొడియాళ్వార్ పాత్రలో, మహా భక్తునిగా, ప్రేమికునిగా, విప్రనారాయనలో నాగేశ్వరరావు నటించ లేదు. జీవించాడు. ఒక సెల్ఫ్ ప్రొక్లెయిండ్ నాస్తికుడు అలాంటి పాత్రలో మెప్పించాడంటేనే ఈయన నటన గొప్పది అని ఒప్పుకోక తప్పలేదు నాకు. మా భానూ ఉంది ఎటూ. ఇక పాటలు మరీ మరీ వినాలనిపించేలా ఉంటాయి కూడా. సిక్కు కాని అద్భుతమైన క్లాసిక్కా సినిమా

6. పైన చెపుకున్న సినిమాలో ఎంతలా జీవించాడాంటే, భక్తుల వేషాలకు పేటెంటయ్యి సివరాఖ్రికి నాగార్జునకు కూడా ఆ పాత్రలలో నటించే అవకాశమొచ్చేలా చేశాడు. అంతేనా, బాపూ రమణల బుద్ధిమంతుడు లో అదే తరహా వేషకట్టు పెట్టుకున్నారంటే ఎంతబాగా చేశాడో మరి! ఇదిగో ఇక్కద చెప్పబోయేది బుద్ధి మంతుడు గురించే. అందరికీ తెలుసు, కోతి కొమ్మచ్చిలో చదివేశారు. చదవకపోతే కొనుక్కుని చదివెయ్యండి. నా వర్చువల్ స్పేస్ దండగ చేసుకోకుండా ఇంకో నంబరు లోకి వెళుతున్నా

7. ఎప్పుడన్నా డల్లుగా అనిపిస్తే దేవదాసు చూసి ప్డీ పడీ నవ్వుకుంటా. నా సంగతి సరే కానీ, దేవదాసుగా నాగేశ్వరరావు మాత్రం.... స్క్రీమో స్క్రీము

8. ఆ సినిమా చుసింది ఒక్కసారే అయినా చిన్నప్పట్లో కాలేజి బుల్లోడు లో అక్కినేని నటన ఎందుకో బాగా నచ్చింది. ఒక హుషారైన తాతయ్యను చూసిన ఫీలింగుండటం వల్లనేమో మరి.

9. మరో ప్రపంచం సినిమా లో ఆహ్! చెప్పనలవి కాదు. ఆల్రెడీ నవతరంగం లో వ్రాశాను. కావలంటే వెతుక్కుని చదవండి. లేదా అడిగిన వారికి లింకిస్తాను.

10. ఇద్దరు మిత్రులు లాంటి సినిమాలు కొన్ని ఉన్నా, నాకు ఈ మధ్య నాగేశ్వరరావు నటించిన ఈ సినిమానిక్కడ చేర్చాలనిపించింది. శ్రీరామదాసు నా దృష్టిలో చెత్తన్నర చెత్త సినిమా. దానికన్నా తిలక్ కథలే నయమనిపిస్తుందప్పుడప్పుడూ. ఆయినా దానిలో అక్కినేని పాత్ర నచ్చింది. అంత వయసులోనూ తనకన్నా దశాబ్దాలు తక్కువ వయసున్న వారుతో అంత హుషారుగా పోటీ పడి మరీ నటించాడంటే ఆ మాత్రం నచ్చొద్దూ. పైగా పాత్రను చెడగొట్ట లేదు కూడానూ.

11. చివరగా చెంచు లక్ష్మి. శ్రిమహావిష్ణువగా ఫర్లేదనిపించినా, చెట్టులెక్కే నరహరి గా బాగా అలరించాడు.

అదన్నమాట సంగతి. మొత్తానికీ నా ట్రిబ్యూటు ఇచ్చేశాను. పైగా పెద్ద డెప్తున్న వ్యాసం కాకుండా జాగ్రత్తపడ్డానుకూడానూ.

Read more...

కసబ్ కు ఉరి శిక్షా? రామ రామ! దేశం ఎటెళ్తోంది?

కసబ్కు ఉరి శిక్ష వెయ్యటమా?

వీళ్ళన్తగలెయ్య. దేశమెటు వెలుతున్నదసలు?

కనీసం పది లక్షలమందిని కూడా చంపలేదు. ఒక్క నగరాన్నైనా ధ్వంసం చెయ్యలేదు. ఏదో పదో, పాతికో వంద మంది మృతికి కారకుడయ్యాడని ఉరెయ్యటమేనా? /no

ఏఁ అతనేం తప్పు చేశాడు? అసలు భారతీయులెందుకు బ్రతికి ఉండాలి? శత్రువులు దండెత్తి వస్తుంటే ఆత్మ రక్షణెందుకు చేసుకోవాలి? ఈ దేశం ఎందుకు బాగుండాలి? సలు హైందవ ధర్మమెమ్దుకు నశించకూడదు? ఛీ వీళ్ళ మొహాల మీద డైనోసార్ పెంటెయ్య

నోట్లో నాలుకలేని వాడు (అంటే తెలుగు మాట్లాడలేడు కదా! :P), పొరుగు దేశం వాడు, మన అతిథి, ఏదో ఓ వందలోపు జనాన్ని పొట్టనబెట్టుకున్నాడే అనుకోండీ. ఇలా చంపెయ్యటమేనా? బాబూ, మరో వందమమ్దినన్నా చంపు, కమాన్ కమాన్ అని ప్రోత్సహించాలి కానీ...

నాన్ ఖండితుంగ్, నాన్ ఖండితుంగ్, నాన్ ఖండితుంగ్

నేను ఖండిస్తున్నాను, నేను ఖండిస్తున్నాను, నేను ఖండిస్తున్నాను

మన తెలుగు బ్లాగు సంప్రదాయాన్ననుసరించి వాఆఆఆఆఆ......పోతున్నాను

భయ్ హిన్ద్!

Read more...

కిరా కనుమరుగైందా?

Kira Argounova.

Ayn Rand వ్రాసిన ‘We the Living‘ అనే నవలలోని హీరోయిన్. ఆ నవలని సినిమాగా ఒక ఇటాలియన్ దర్శకుడు Ayn అనుమతి లేకుండా తీశాడు. అది తరువాత ఎలాగో Ayn కి తెలిసింది. చాలా కాలం తరువాత. దాని గురించి చాలా చోట్ల ఉంది. కనుక నేనా విషయాలను ప్రస్తావించ బోను. ఒక లింక్ ఇస్తే చాలు కదా.
అందుకే నేను వేరే విషయాలని ప్రస్తావిస్తాను. కాస్త నవల గురించి, కాస్త సినిమా గురించి. ఇంకేమన్నా చెప్తానా? ఏమో చూద్దాం.

Ayn Rand 1930 లలో వ్రాసిన ఒక నవల అది. దాని అసలు పేరు ‘Airtight’. కానీ నవల పూర్తి కావచ్చే సమయానికి Ayn ఆ పేరుని ఇలా మార్చింది. Ayn వ్రాసిన నవలలో అత్యంత ప్రాచుర్యం పొందిన The Fountainhead కన్నా ముందే వచ్చిన ఈ నవల సహజంగానే దానికన్నా ముందే సినిమాగా వచ్చింది. కాకపోతే Ayn అనుమతి లేకుండా, ఇంకా ఆశ్చర్యం తనకి అసలు తెలియకుండానే. కాకపోతే ఒక అదృష్టం. Ayn దానికి స్క్రీన్ప్లే రాయటం కానీ, నటీనటుల్ని ఎంపిక చేయటం కానీ జరుగలేదు. అసలు తనకి తెలియకుండానే అంతా జరిగిపోయింది అన్నావు, ఇక ఎలా ఎంపిక చేస్తుంది? అంటారా? లాజిక్ బాగుంది కానీ, మనం ముందుకు పోదాం.

ఒక ప్రీడిటర్మిన్డ్ సీన్ ని మనసులో ఉంచుకుని దానికి తగ్గట్టు సన్నివేశాలని అల్లుకుని, అద్భుతమైన డ్రామా సృష్టించి, ఆద్యంతం చదివించేలా ఉన్న ఆ నవలని ఇటాలియన్ దర్శకుడు, Goffredo Alessandrini తెరకెక్కించాడు.

కథ (విశ్లేషణ): మూడు ముక్కల్లో చెప్పటం కుదరదు కానీ ప్రయత్నిస్తాను. Ayn Rand వ్రాసిన We the Living చదివిన వారికి తెలిసిన కథే. ఆ మాటని నేను ఇక్కడ చెప్ప కుండా వదిలేస్తే ఇక నవతరంగంలోకి అడుగు పెట్టనివ్వరేమో. అందుకే మూడున్నర ముక్కల్లో చెప్పే ప్రయత్నం చేస్తాను.

నవల ప్రకారం కిరా కుటుంబం బోల్షివిక్ విప్లవం తరువాత క్రిమియా నుంచీ పెట్రోగ్రాడ్ రావటంతో మొదలవుతుంది. అసలా సన్నివేశాన్నే Ayn బ్రిలియన్ట్ గా వర్ణిస్తుంది. మరి సినిమాలో ఎలా ఉందో? ఆ నగరానికి  రావటం, అక్కడ వారెదుర్కున్న పరిస్థితులు, సోవియెట్ యూనియన్లో ప్రజల స్థితిగతులు, మొదలైన వాటిని వర్ణిస్తూ, క్రమంగా మనకి కిరా character మీద ఒక అవగాహనని కల్పిస్తుంది రచయిత్రి. ఏ వర్ణననీ అనవసరంగా చేయకుండా, అవసరమైనంత మేరకే ఉంచటం ఆ నవలలో మనకి ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తుంది.

ఇక కిరాకి కాలేజ్ లో పరిచయం అయ్యే కమ్యూనిస్ట్ యువకుడు ఆంద్రెయ్ తగనొవ్ (Andrei Taganov) గురించి తొలిపరిచయంలోనే మనకి ఒక అవగాహనని కల్పిస్తుంది. ఇక కథలో మరో ప్రముఖ పాత్ర లియో కోవలెన్స్కీయ్ (Leo Kovalensky).

అసలు కిరాకి, లియోకి మధ్య పరిచయమే చిత్రంగా జరుగుతుంది. లవ్ ఎట్ అస్ట్ సైట్. ఆంద్రెయ్ కి పోలార్ ఆపొజిట్ లియో character. వీరిమధ్య ప్రేమా, పెద్దలు ఒప్పుకోరనే మిష మీద, కమ్యూనిస్ట్ కోరలనుండీ తప్పుకోవాలనే కోరికతో వీరు విదేసాలకి వఎళ్ళబోవటం, ఆ ప్రయత్నంలో స్తెపాన్ తిమోషెన్కో అనే ఆఫీసర్‍కి పట్టుబడటం, ఈ సన్నివేశాలని మనకి నవలలో కళ్ళకి కట్టినట్టు వర్ణించబడ్డాయి.

ఇక సినిమా విషయానికి వస్తే కిరా పాత్రకి అలీదా వల్లి (Alida valli) ని ఎన్నుకుంటం దర్శకుని judgement గొప్పదనానికి నిదర్శనం. అచ్చు మన ఊహల్లో ఎలా ఊహించుకుంటామో అలాగే అలీదా కనిపిస్తుంది. ఆమె అభినయం సినిమాకి వెన్నెముక (నేను చూసిన కొన్ని సీన్లు, ఫోటోల ఆధారంగా). ఆంద్రెయ్ పాత్రలో Fosco Giachetti ఒదిగిపోగా, లియో పాత్రలో నటించిన Rossano Brazzi చక్కగా నప్పాడు. ముస్సోలినీ హయాం లో తీయబడిన ఈ సినిమాలో ఉన్న anti-communist theme ని చూసి అధికారులు తొలుత ప్రోత్సహించినా, అందులో కేవలం కమ్యూనిజాన్నే కాదు, అసలు ఏ రకమైన dictatorship నీ వదలలేదని తెలుసుకున్నాక సినిమాని నిషేధించారు. కానీ అప్ప్పటికే ఈ చిత్రం ప్రజల్లో ఒక లెజన్డరీ స్థాయిని అందుకుంది.

జైలుకి వెళ్ళాడు అనే మిష మీద కిరా తల్లిదండృలు లియోతో అనుబంధాన్ని ఒప్పుకోరు. దాంతో కిరా లియోతో కలసి బయటకి వెళ్ళిపోతుంది. వారి వేరు జీవితం, కమ్యూనిస్ట్ ప్రభుత్వంలో వారు పడ్డ కష్టాలూ, చివరకి బూర్జువాలకి విద్యాలయాల్లో ప్రవేశం లేదనే సాకువల్ల ఇద్దరినీ వాళ్ళ వాళ్ళ institutes నుంచీ expell చేయటం, అప్పటినుంచీ వారి బ్రతుకు పోరాటం, ఇంతలో లియోకి ట్యూబర్క్యులోసిస్ రావటం, దాని చికిత్సకోసం కిరా పడ్డా కష్టాలూ, ప్రభుత్వ అదికారులకు మొరపెట్టుకునే సమయంలో ఎదురైన ఛీత్కారాలూ, ఈ సమస్యల వల్ల లియో లో పెరిగిన cynical మెంటాలిటీ, మధ్య మధ్యలో ఆంద్రెయ్ చేసిన సహాయాలూ, ఇవన్నీ నవలలో మొదటి భాగంగా నిలుస్తాయి.
సినిమా కూడా, దాదాపూ, ఇక్కడి దాకానే తొలి భాగం. Noi Vivi. తొలి భాగం చివరి చివరిలో వచ్చే సన్నివేశాలు, సంభాషణలు, రచయిత్రి ఉపయోగించుకున్న సింబాలిక్ వివరణలూ, లియోకి వైద్యం అందని సందర్భంలో కిరా పడ్డ ఆవేదనా చదివేటప్పుడు మనని వెంటాడతాయి. మరి ఈ సమస్యల నుంచీ కిరా ఎలా గట్టెక్కింది? లియోని ఎలా బ్రతికించుకుంది? ఆంద్రెయ్ ఏమన్నా సహాయ పడ్డాడా?లేదా తనే ఆంద్రెయ్ ని ఉపయోగించుకుందా? అసలు పరస్పర వైరీ భావాలున్న ఆంద్రెయ్, కిరాల మధ్య స్నేహం (మొదట్లో) ఎలా ఏర్పడింది? కరుడుగట్టిన కమ్యూనిస్ట్ అయిన ఆంద్రెయ్ పాజిటివ్ కారక్టరేనా? ఒకవేళ ఐనా కిరాకి ఎందుకు ఆకర్షితుడయ్యాడు?

ఈ ప్రశ్నలకి సమాధానాలు ఈ నవల/సినిమా చదివి/చూసి తెలుసుకోండి అంటం పెద్ద ఫూలిష్నెస్. ఎందుకంటే ఇంతకన్నా పెద్ద ఇష్యూ ముందుంది. పైన చర్చించుకున్న విషయాలను కొన్ని కొన్ని themes గా, కథాగమనంలో ఉపయొగించుకుంది రచయిత్రి. వీటన్నింటినీ సమర్ధంగా, చిత్రానువాదంలో దర్శకుడు తెరకెక్కించాడు.
లియోకి అనారోగ్యం తగ్గుతుంది. ఆంద్రెయ్ తో కిరా అనుబంధం బలపడుతుంది. ఈ సారి లియో ప్రభుత్వం అంగీకరించని ప్రైవేటు వ్యాపారిగా మారుతాడు. విలాసాలకి బానిస అవుతాడు. ఈ లోపు మనం లియోని బ్రతికించుకోవటానికి కిరా ఏమి చేసిందో ఒకసారి చూడాల్సి ఉంటుంది.

ఒక పాత్రని ప్రవేశ పెట్టాలన్నా, ఒక వర్ణన చేయాలన్నా, అది కథ/నవలలో ఇంటిగ్రేట్ అవ్వాలనీ, లేనిదే ఆ పాత్రకి అర్థం ఉండదనీ, అది బాడ్ లిటరేచర్ అవుతుందనే Ayn Rand, ఈ నవలలో ఏ పాత్రనీ వృథాగా ప్రవేశ పెట్టలేదు. ఎన్నో చిన్న చిన్న, మధ్య తరహా పాత్రలని కథాగమనంలో, తాను అనుకున్న థీమ్ ని ప్రొజెక్ట్ చేయటానికి పరమాద్భుతంగా వాడుకున్నా, ఎక్కడా వాటి గురించి తలచుకోకుండానే నవల ఆసాంతం రివ్యూచేసుకునేలా చేయటం కూడా వింతే.
ఎందుకంటే ప్రధాన సంఘర్షణ అంతా ఈ మూడు పాత్రల మధ్యే ఉంటుంది. కానీ విచిత్రం కొన్ని కొన్ని చిన్న characters మనని వెంటాడతాయి. ఆలోచింపజేస్తాయి. అలాటి వాటిల్లో కొన్ని…

IRINA DUNAEV… కిరా కజిన్. కిరా కి దగ్గరి ఆలోచనలూ, మనస్తత్వం ఉన్న వ్యక్తి. కిరా అంటే అభిమానం. ఒక anti-proletarian తిరుగుబాటుదారుని ప్రేమించి, అతనికి తన ఇంట్లో ఆశ్రయం ఇచ్చి, చివరకి సొంత అన్న పట్టించటంతో GPU కి దొరికి సైబీరియాకి పంపబడుతుంది. ఈ క్రమాన్ని చాలా విపులంగా, ఉత్కంఠ కలిగేలా, మనని haunt  చేసేలా వివరిస్తుంది. ఇరీనా మంచి చిత్రకారిణి. ఈ విషయాన్ని మనకి చాలా చోట్ల స్ట్రెస్ చేస్తుంది రచయిత్రి. ఆ పిల్ల ఆఖరి సన్నివేశంలో కూడా ఆ వషయాన్ని సింబాలిక్ గా వాడటం రచయిత్రికి తాను ఎంచుకున్న కథాంశం మీద ఉన్న గ్రిప్ ని తెలుపుతుంది.

STEPAN TIMOSHENKO… ఆంద్రెయ్ కి మితృడు. లియో చేస్తున్న ఇల్లీగల్ వ్యాపారం గురించి ఆంద్రెయ్ కి (GPU లో ప్రముఖుడు కూడా) సమాచారం అందిస్తాడు. పార్టీలో క్రమంగా డిటీరియొరేట్ అయిన తన పొజిషన్ ని బట్టీ అదే పరిస్థితి ఆంద్రెయ్కి కూడా వచ్చునేమో అని ఆందోళన చెందుతాడు. ఇతనిని మనం ముందు, లియో కిరా లు దేశం నుంచీ తప్పించుకునే ప్రయత్నంలో ఉన్నప్పుడు పట్టుకున్న అధికారిగా చూస్తాం. లియో తండ్రి క్రింద తాను పని చేసిన విషయాని గుర్తుంచుకుని తనని విడిపిస్తాడు కూడా.

MARISHKA… ముందు కిరా, లియోల రూం ని బలవంతంగా, పార్టీ సహాయంతో ఆక్రమించుకునే ఒక ప్రొలెటేరియన్ యువతిగా కనిపిస్తుంది. కానీ క్రమంగా ఒకానొక దశలో ఆ పాత్రమీద సానుభూతి కలిగేలా(…???) మారుస్తుంది. కిరా కజిన్
VICTOR DUNAEV (ఇరీనా అన్న) భార్యగా ఇరీనాని రక్షించే ప్రయత్నంలో అసహాయంగా మిగిలే పాత్ర.

VASILI DUNAEV… కిరాకి పెద్దనాన్న. కమ్యూనిస్ట్ వ్యతిరేకి. పూర్వపు రష్యా కోసం కలలు కంటూ ఇప్పటి ప్రభుత్వం యొక్క ఆగడాలని గూర్చి ఆవేదన చెందుతూ, అవసరార్థం, తన స్వార్ధం కోసం కమ్యూనిస్ట్ గా మారే విక్టర్ ని క్రమంగా అసహ్యించుకునే వ్యక్తి. ఇరీనా అరెస్ట్ తరువాత, తన చిన్న కూతురు Acia నితీసుకుని ఇంట్లో నుంచీ వెళ్ళిపోతాడు. కిరా అమ్టే మాహాభిమానం. గతవైభవానికి చిహ్నం. అలుపెరుగని పోరాట యోధుడు. చివరికి విజయమూ ఎరుగడు.

మీకో సంగతి చెప్పనా? మన సినిమాల్లో మధ్యతరుగతి మనస్తత్వానికి ప్రతీక, లేదా… జీవితం ఇంతే అని సరిపెట్టుకుని, గాలివాటం గా దొరికిందే పదివేలు అనుకుంటూ, నిరాశా నిర్వేదాల్లో బ్రతికే రకానికి చెందిన (నువ్వు నాకు నచ్చావ్ లో సుహాసిని ప్రొజెక్ట్ చేసే ఐడియల్ మధ్యతరగతి అమ్మాయి. నాకింతకన్నా తట్టలేదు. క్షమించండి) యువతి ఉంది ఈ నవలలో. ఆ పాత్ర చాలా సిగ్నిఫికెంట్ కిరా పాత్రని ఎలివేట్ చేయటంలో. Rand proved herself to be a master in creating characterizations, and in using them to convey her ideas. నవల చదవని వాల్ళు ఈ character ని కాస్త జాగ్రత్తగా పరిశీలించండి. చాలా ఆలోచిస్తారు. ఆ పాత్ర పేరు (ఎన్నో ఆశలు, ఎన్నో ఊసులు, చివరికి అడియాశలు) VAVA MILOVSKAIA.

PAVEL SYEROV… ఆంద్రెయ్ కి కమ్యూనిస్టిక్ opposite (anti-thesis అనొచ్చా? ) ఆ రోజుల్లో టిపికల్… అర్థం చేసుకోండి.

ఇంతమంది మనుష్యుల మధ్య కిరాని ఆదుకునేదీ, ఆమె వల్ల గాయ పడేదీ, తనని చూసి reproach feel అయేదీ ఆంద్రెయ్. అతని మిస్ట్రెస్ గా ఉండటానికి అంగీకరించి, ఆంద్రెయ్ ని ఒక private sanatorium లో ఉంచగలిగే డబ్బుని సాధిస్తుంది. (A tragic romantic triangle). ఈ సన్నివేశాలూ, నిజం తెలిశాక, లియోని పట్టుకునేటందుకు వెళ్ళి కిరా తనని మోసం చేసిందని తెలిశాకా, ఆ సమయం లో కిరా, ఆంద్రెయ్ ల మధ్య జరిగే కాన్‍ఫ్రంటేషన్, అక్కడ ఆంద్రెయ్ చూపే పరిణతి, ఓహ్! చదవాల్సిందే. నాకు దొరికిన ఒకటి రెండు నిమిషాల క్లిప్పింగులలో Fosco Giachetti హావభావాలూ, అమోఘం.

ఇంతకీ నువ్వు చెప్పేది నవల గురించా సినిమా గురించా? (No distortion please)
రాండ్ దృష్టిలో అలీదా వల్లి కిరా పాత్రకి suited to the T. ఆమె తప్ప వేరొకరిని ఊహించలేము. నాకూ అంతే అనిపించింది. క్కువ చూసింది ఫొటోలే. కానీ నేను నవల చదివేటప్పుడు ఊహించుకున్న రూపానికి చాలా సారూప్యత ఉండటం నా ఊహాశక్తి గొప్పదనమా? లేక దేవుని అద్భుతమా? (A mistaken word. May Ayn Rand pardon me), లేకపోతే ఆ పాత్రకి తగ్గట్టు ఒదిగిన అలీదా గొప్పదనమా? లేక పాత్రకి తగ్గ నటులని ఎంపిక చేయటంలో దర్శకునికి ఉన్న ప్రతిభా?

ఇక చివరి సన్నివేశాలలో (నవల క్లైమక్సూ, దానికి దారితీసేసన్నివేశాలు అనుకోండి) Ayn Rand touched unbelievable heights.

సినిమాని మొదట మొత్తం రెండు భాగాలుగా తీసినా Ayn Rand చేతిలోకి వచ్చాక మొత్తం మూడు గంటల ఏక చిత్రం గా మారింది. చూసిన కొందరు చెప్పిన మాట అద్భుతం. చూడని నాలాటి వాళ్ళూ ఆశించేదీ అద్భుతమే.

వీటికితోడు నన్నో ప్రశ్న వేధిస్తున్నది. కిరా లాంటి ఐడియలిస్ట్ అయిన అమ్మాయి నిజ జీవితంలో తారసపడుతుందా? (:-) అన్నీ డౌట్లే) తన విలువలనీ తన మనిషినీ (లియోని) ఇంత passionate గా ప్రేమించే అమాయి ఉంటుందా? This can be summed up by one dialogue from the movie and novel. ఆంద్రెయ్ అరస్టు చేసి విడిపించిన తరువాత లియో సినికల్ గా మారి, చివరికి ఒక జిగోలో లా మారుతాడు. ఆంద్రెయ్ పార్టీ నుండీ వెలివేయబడి, చివరకి ఆత్మహత్య చేసుకుంటాడు. కిరా దశం నుండి తప్పించుకునే ప్రయత్నంలో మరణిస్తుంది. ఇంకొద్ది క్షణాలలో తాను ఒక unconquered గా మారబోయే సమయంలో ఒక బోర్డర్ సెక్యూరిటీ గార్డ్ కాలుస్తాడు. But still Kira remains loyal to her love for Leo until the end, and says at one point “When a person dies, one does not stop loving him, does one?”


ఒక సందర్భంలో ఇరీనా లియో చిత్రం వేస్తూ సరదాగా అతనిని ఒక జిగోలో గా వేస్తుంది. Great symbolic scene. Pre determined ఏమో. ఇంతకీ మొదట చెప్పుకున్న ప్రీ డిటర్మిన్డ్ సీన్ లియోని ఆంద్రెయ్ అరస్ట్ చేసే సందర్భం.

Can anybody stop loving Kira? I can’t. She is one of the very few characters that haunted even after a long time. I read this novel first four years back. I still read it. It became a sentiment to me that I read it, and The Fountainhead during April to June every year.

Read more...

The King of Cinema, James Cameron...

HAPPY BIRTHDAY THE KING OF CINEMA: JAMES CAMERON, my Guru as far as Cinema is concerned

తీసిన ప్రతీ సినిమా ఒక లాండ్మార్కే.

వేసిన ప్రతీ అడుగూ ముందుకే.

అపజయమెరుగని వీరుడు.

ఇతర దర్శకులకన్నా ఎప్పుడూ పాతిక సంవత్సరాల ముందే.

ఒక శాస్త్రవేత్త, ఒక కళాకారుడు కలగలిస్తే ఈయన అని బయోగ్రాఫర్ అబ్బురపడటమొక విశేషం

విళ్యాత శాస్త్రవేత్తల సరసన ఒక మేధావిగా కూచోగలిగిన సామర్థ్యం

నాసా నిపుణులకే పాఠాలు చెప్పేందుకు పిలుపు

అండర్ వాటర్ ఎక్స్ప్లోరర్

మేరియానా ట్రెంచ్ (ప్రపంచంలోనే అత్యంత లోతైన ప్రదేశం. అది కూడా అందరూ మూల కూచునే రిటరిమెంట్ వయసుకు దగ్గరలో ఉండగా)కి వెళ్ళి అక్కడ పరిశోధనలు చేయటం

పన్నెండేళ్ళ విరామం తరువాత సినిమా తీసినా జనం మర్చిపోలేనంత సంచలన విజయం ఈయన స్వంతం టైటానిక్ రూపంలో

సముద్ర గర్భ పరిశీలనకు పనికి వచ్చే రోబోల తయారులో ముఖ్య భూమిక

త్రీడీ ఫ్యూజన్ టెక్నాలెజీ గురించి జరిగిన పరిశోధనల్లో ప్రముఖ పాత్ర

He did never tweak the story telling methods, never needed to experiment with screenplay like many others like Nolan, Tarantino, etc. The Story told itself is an experiment...

The self-declared King of the World, దర్శకులగురువు, మరికొందరికి రీనింగ్ గాడాఫ్ సినిమా (Reigning God of Cinema)

Happy birthday Sir...

మా గురువు గారు జేమ్స్ కా౨మెరాన్ పుట్టినరోజివాళ

Read more...

WHY I DON'T RECOGNISE INDIAN INDEPENDENCE DAY

Every man is born independent. Independence is not something that is granted by somebody. It comes with the birth. It won't be taken away from you unless you grant them the power - G

I DON'T RECOGNISE THE BRITISH RULE IN INDIA NOR DO I RECOGNISE THIS SO CALLED INDEPENDENCE DAY.

India was never dependent on the the British. THEY WERE DEPENDENT ON OUR RESOURCES, OUR INTELLECT, AND YES, OUR FOOLISHNESS TOO :P THATZ THE REASON WHY THEY INVADED INDIA. THEY WANTED TO RULE INDIA.

Like the white blood corpuscles fight the viruses, the so called freedom fighters fought with them, and send them away (another reason is censored 'why the Brits left India :P).

They are Heroes, Warriors par Excellence. And I salute them.

TELL ME WHEN AND WHERE DID THE INDIANS DEPENDED ON THE BRITS?

(Don't tell me now a days our technology...)

PERIOD!!!

Read more...

దర్శకుడు శ్రీనివాస్ ను పాతాళానికి చేర్చిన రచయిత త్రివిక్రమ్

లొల్లాయి చొల్లాయి, త్రివిక్రమ్ జులాయి
------------------------------------

ఇంగ్లీషు సినిమాలంటే అవేవో చిత్రాలన్న దశలో మా గురువు గారు జేమ్స్ కే౨మెరాన్ టెర్మినేటర్ చూశాక చెదిరిపోయి, కాస్తో కూస్తో ఆంగ్ల సినిమాలను చూడనిచ్చారు, చూడటం మొదలెట్టారు ఇంట్లో. ఆ దశ కొన్నాళ్ళకు ముగిసి పూర్తి స్థాయిలో ప్రపంచ సినిమా చూడబోయే ముందు అప్పుడప్పుడూ తెలుగు డబ్బింగ్ ఆంగ్ల సినిమాలు చూసే రోజుల్లో వచ్చిన చిరునవ్వుతో చూసి అబ్బ ఎంత గొప్ప సినిమా అనుకున్నా. దర్శకుని చాతుర్యానికి మురిసిపోయా... ఎంత మంచి సినిమా తీశాడని. త్రివిక్రమ్ అన్న పేరున్న (గొప్ప పేరు అని కాదు) రచయిత చక్కని మాటలు వ్రాశాడని. ఇంకా గమనించగా, గమనించగా ఇతనే ఆ మధ్య కాలంలో నాకు నచ్చిన సినిమాలకు కథా, మాటల్లాంటివి అందించాడని.

కొద్దిరోజుల్లోనే ఇతనే దర్శకునిగా నా అభిమాన నటుడు (హీరో కాదు) తరుణ్ హీరోగా సినిమా వచ్చింది. నువ్వే నువ్వే ఎన్నిసార్లు చూశానో లెక్కే లేదు. ఆ రోజుల్లో నేను సినిమాలు చూసేది చాలా తక్కువ. అలాంటప్పుడే ఓ పదిసార్ల పైన (అంటే ఏ సార్ల మీదా పడి వాళ్ళిచ్చిన డబ్బులతో చూశానని కాదు. ఓ టెన్ టైమ్స్ చూశానని) చూశాను. చాలా నచ్చింది. మధ్యలో కొన్ని ఎపిసోడ్లను వదిలేస్తే సినిమా చాలా గ్రిప్పింగా ఉంటుంది. పాటలు బాగుంటాయ్, కథా కొట్టుకొచ్చిందైనా చాలా బాగుంది. మాటలు తూటాల్లా పేలాయ్. నటీనటులు వాళ్ళ వాళ్ళ పరిథిలో బాగా చేశారు. తరుణ్, ప్రకాష్ రాజ్ అయితే తారాస్థాయికి చేరారు (పాపం ఆ తరువాత ప్రకాశరాజుడు అక్కడే ఆగిపోతే, తరుణ్ బాబు దిగి'పోయాడు' కూడా :P). ఆ పాత్రల్లో వాళ్ళను తప్ప వేరొకరిని ఊహించికోలేము. కాకాపోతే ఈమధ్య చూస్తుంటే త్రివిక్రమ్ శ్రీనివాస్ అనే దర్శకుణ్ణి త్రివిక్రమ్ అనే మాటల రచయిత మూడో అడుగులోకి తీసుకున్నాడని. అయినా ఫర్లేదు. కాస్తో కూస్తో బా౨లెన్స్ అయిందనిపించేలాగానే ఉందనిపించింది.

తరువాత అప్పట్లో నా ఫా౨వరిట్ నటుడు/హీరో మహేష్ (సూపర్‍స్టార్ కృష్ణ కొడుకు కదా. మురారి, ఒక్కడు హాం౨గోవరు నడుస్తోంది) మహేష్ తో action film చేస్తున్నాడనగానే ఒక రేంజిలో అంచనాలు పెరిగిపోయాయి. అందులోనూ మురళీ మోహన్ సంస్థ కదా. నిర్ణయం లాంటి సినిమాలు (నాకు తెలిసి) తీశాడాయెనూ. ఎంత నెగటివ్ టాక్ వచ్చినా ఏదో మా౨జిక్ జరిగి సినిమా భలే ఉందే అనిపించింది. ఎంత కాపీ అయినా చివరి ఫైట్ ఎన్ని సార్లు చూసినా తనివి తీరదు అనిపించేలా ఉంది. పాటలూ, కామెడీ, ఈ మధ్య కాలంలో వచ్చిన వనాఫ్ ద కంప్లీట్ పా౨కేజ్. కానీ ఎక్కడో తేడా. ఎక్కడ?

అప్పుడొచ్చింది 'జల్సా' జల్Saw. నా అంచనాల్నీ, అభిమానాన్నీ సా/రంపం పెట్టి కోసి పడేసిన సినిమా. పవన్ కళ్యాణ్ సినిమా కాకుంటే, రెండు సార్లు పవన్ తన లవ్ గురించి ప్రకాశ్ రాజ్ కు చెప్పే సీన్లు లేకుంటే, దేవిశ్రి ప్రసాద్ ముజిక్ మా౨జిక్ లేకుంటే ఏమాత్రం భరించలేని సినిమా అది. మాటల రచయిత త్రివిక్రమ్ దర్శకుడు శ్రీనివాస్ ను భూమి క్రింద ఓ రెండు లోకాల క్రిందకు తొక్కేశాడనిపించింది. ఆ బాంబు బ్లాస్ట్ సన్నివేశం తప్ప (ఏమాటకామాటే. అది అద్భుతం. అలాగే విలన్ ఇంట్రడ్యూసింగ్ సీన్ కూడా బ్రహ్మాండం) ఎక్కడా దర్శక మెరుపులు లేవు.

ఇక్కడే ఇంకో ప్రమాదమ్ ముంచుకొచ్చి పడింది. నవతరంగంలోకి ఎన్తర్ ద ద్రాగన్. అంటే నేనే అన్నమాట. సెప్తెమ్బరు పదకొండున (ఆరోజు స్పెషాలిటీ తెల్సుగా) లెగ్గెట్టి. క్రమమ్గా వ్రాతకోతల్లో నన్ను నేను డిస్కవర్ చేసుకుని, ప్రపంచ సినిమాతో పరిచయం పెంచుకుని (శివాజీలో రజనీ స్టైల్) ఇంకొన్నాళ్ళకు కొరియెన్ సముద్రంలో చిక్కుకోబోయే రోజులు. ఇహ ఆగుతానా? పోలికలు చిక్కితే చెలరేగిపోనూ...

అతడుకీ, ఫేసాఫ్, మిగతా ఇతర సినిమాలకూ ఉన్న రిలేషన్స్ సెట్ల వారీగా, రింగుల వారీగా, గ్రూపుల వారీగా దొరకటమ్మొదలైంది.. అయినా ఎక్కడో ఫర్లేదులే అనుకున్నా.

 అప్పుడు దిగింది ఖలే(కి)జా. ఇహ ఈ శీనుగాడి దర్శకత్వమ్మీద ఆశాలు వదిలేసుకోవచ్చు అనుకునేలా. టూ మెనీ కుక్స్ స్పాయిల్స్... అన్న చందాన, టూమెనీ ఎత్తుకొచ్చింగ్స్ స్పాయిల్స్ సినిమా అయిందన్నమాట.

దానికి తోడు మహేష్ బాబు గారి (పాపం ఆయన అమాయకుడు. తనకు రానిది రాదని చెప్పుకున్నాడెప్పుడూ), మహేషే, నతనా పరిశోధన. అదే అప్పట్లో తీసుకున్న విరామంలో ఆధునిక నటనా పద్ధతులని  పరిశీలించాను, ఇహ ఇరగదీస్తాను అని చెప్పుకున్నారు కదా... అదన్నమాట. ఆ ఇరగదీపుడు ఏంటంటే 1940. 1950 ల కాలమ్ నాటి హాలీవుడ్ నటుల్ని సటుల్ (subtle) గా అనుకరించి పదెయ్యటమన్నమాట. సర్లే. అసలు పోస్టు విషయానికొద్దాము.

కథ ఎత్తుగడ ఒకటి. మధ్యలో హీరో ఇన్ట్రో గోల ఇంకో కామెడీ. బాగుందా బాగొలేదా తెలియని చందాన చావగొట్టి వదిలేశాడు. ఏ సన్నివేశానికా సన్నివేశం బ్రహ్మాండమ్. అన్నీ కలిపిజూస్తే, హహ్హహ్హ. వాటికి తోడు పొసగని కామెడీ. అనుషక్క (అనుష్క కొంతమందికి) ఐరన్ లెగ్గేమో కానీ, సినిమాకు దర్శకుడు శ్రీనివాస్ నిజమైన లెగ్గు. ఎంతో ఆశతో ఎదురుజూసిన మహేష్ అభిమానులు బలయ్యి ఊరుకున్నారు. కామెడీ బాగుంది, ఇంకేదో బాగుంది, అలాంటి తొక్కా, చెత్తా, చాదారం లాంటి కబుర్లు ఎన్ని చెప్పినా పరమ కంగాళీ, నీచ్ కమీనే కుత్తే సినిమా అది. అయినా రచయిత త్రివిక్రమ్ అదరగొట్టాడు. ఆ మాట ఒప్పుకోవాలి. ఒప్పుకున్నాం కదా... ఆ త్రివిక్రమ్ దర్శకుడు శ్రీనివాస్ ను మరో రెండు లోకాలు క్రిందకు నెట్టాడు. ఇదియునూ సూనృతమే.

హబ్బ! ఇంట్రడక్షన్ ముగిసింది కదా! ఇహ కథలోకి వద్దాము (రెండున్నర గంటల సినిమాలో రెండు గంటల ఇంట్రడక్షానాఫ్ స్టోరీ ఉండి చివరి అరగంటలో తేల్చి పడేస్తే ఎలా ఉంటుందో నా ఈ వ్యాసాన్ని చూసినా అలాగే అనిపిస్తే తప్పు నాది కాదు.

సినిమా పేరు... జులాయి

విశేషం... దర్శకుడు శ్రీనివాస్ ను రచయిత త్రివిక్రమ్ పాతాళానికి చేర్చిన మహత్తర ఘట్టం. గొప్ప పౌరాణిక ఘట్టం. అనగా ఎపిక్.

నేనూ తేల్చేస్తున్నా. వ్రాయటానికి కూడా బోర్ గా ఉంది అన్నగారి సోది. 

డైలాగులు బాగున్నాయి కనుక సినిమా చూడొచ్చు.
-----------------------------------------------------------------
వాకే. అలా అయితే నాటకాలు బెటర్. అది శ్రవణ ప్రధానం. సినిమా దృశ్య ప్రధానం. ఈ త్రివిక్రమ్ గారు పూనుకుని నాటకాలను ఉద్ధరిస్తే మహా క్రేజ్ వస్తుంది. ఎంతైనా మంచి మాటల రచయిత కదా.

నాటకాలు చూసుకోవచ్చెహే. సినిమా అంటే ఇంకా ఉండాలి.

కామెడీ బాగుంది కనుక సినిమా చూడొచ్చు
-------------------------------------------------------
ఇంతకన్నా పెద్ద కామెడీ ఇంకోటుండదు. కామెడీ అంటే సుఖాంతం అన్న మాటను సొల్లు హాస్యం అన్న రీతికి తెచ్చినంత ఖామ్హెఢీ ఇది.

బోల్డు కామెడీచానళ్ళూ, సినిమా వచ్చాక మూడో రోజే వచ్చే ప్రోగ్రాముల్లో బోల్డు సీన్లూ, మిస్టర్ బీన్, పోగో, అబ్బో, ఎసెమెస్ జోకులూ, నెట్ జోకులూ, ఫేసుబుక్కు జోకులూ, నవ్వులు-పువ్వులు గ్రూపు... ఇంకా కామెడీ కోసం సినిమా కెళ్ళాలా? కామెడీ కాకపోతే?

పాటలూ డా౨న్సులూ బాగున్నాయి కనుక సినిమాకెళ్ళొచ్చు
----------------------------------------------------------------------------

బోల్డు మ్యూజిక్ చానళ్ళున్నాయి. ఆడియోలు వినొచ్చు. పిక్చరైజేషన్ ఎలాగూ బాగోదు శ్రీనివాస్ సినిమాల్లో పాటలది. ఐపాడ్లు, ఐఫోన్లు, మొబైళ్ళు, అబ్బో... పాటలు వినలేనిదెక్కడ? 

వాటి కోసం సినిమాకెళ్ళాలా? 

ఇక డా౨న్సులు... అల్లు అర్జున్ అదరగొడతాడన్నది నిజమే అయినా బోల్డు డా౨న్సు షోలున్నాయి. సినిమాలో క్రొత్తగా చేశాడనుకున్నా నాల్రోజుల్లో మళ్ళా అవే టీవీలోకొచ్చేస్తాయి.

హీరొయిన్ కోసం వెళ్ళొచ్చు
----------------------------------

ఇలియానా లాంటి హీరోయిన్ను జల్సాలో ఎలా చూపించాడో చూశాక ఇహ హాలుకెళ్ళి చూడాల్సిన పని ఏముంది? నెట్లో వందల కొద్దీ పిక్చర్లూ, వీడియోలూ...

ఫొటోగ్రఫీ కోసం... 
----------------------

ఇది కెవ్వు కేక. నా భాషలో అయితే CRY SCREAM.

ఎవడూ పోడు. ఒహవేళ పోవాలనుకున్నా, మా చక్రి భాయ్, రఘు మందాటి, ఎల్ లిమ్, ఇంకా బోళ్డు మంది ఫేస్బుక్ లో పెట్టే ఫొటోలకన్నా హాలుకెళ్ళి చూడాల్సినంత సీన్ ఉండదు.

ఇహ దేనికి చూడాలి?

అదే కదా నా సమస్య. ఈ సినిమా ఇందుకు చూడాల్సిందే అనుకునేది ఎప్పుడు? ఒక అనుభవం కోసం. ఆ ఒక్కటి ఉంటే మిగతావన్నీ కొట్టుకుని పోతాయి. అదొక్కటే లేదు. కిక్కు లాంటి రవితేజ తరహా సినిమా కూడా వందల సార్లు చూశానంటే చివరిలో వచ్చే ఫ్లా౨ష్‍బా౨క్ సన్నివేశాల్లో ఉన్న కాస్తంత ఉన్న ఫీల్. అది ప్లా౨స్టిక్ పువ్వు లాంటిదైనా.

జులాయి. ఉత్త లొల్లాయి. సొల్లాయి. ఇంకా చెప్పాలంటే... కుళ్ళాయి.

ఒకే ఒక్క కారణం చేత చూడొచ్చు. అదే మంటే గొప్ప పౌరాణిక ఘటం ఆవిష్కృతమయింది. బలి చక్రవర్తిని శ్రీమహావిష్ణువు పాతాళానికి త్రొక్కేశాడంటే ఎవరమూ నమ్మము. ఉత్త కథ అని కొట్టి పడేస్తాము. ఇన్నాళ్ళాకు నమ్మేలా ఒక గొప్ప పౌరాణిక ఘట్టం జరిగింది కలియుగంలో.

అదే దర్శకుడు శ్రీనివాస్ ను రచయిత త్రివిక్రమ్ విజయవంతంగా పాతాళానికి చేర్చిన మహత్తర ఘట్టాన్ని చూసే అవకాశం మరల మరల రాదు. చూడండి. తరించండి. పులకించండి.

Read more...

తెలుగు వాకు వాకులేనా? వాక్కులేవైనా ఉన్నవా?

కన్నడ వరాహమెక్కి,
గుజరాతీ ప్రముఖుని కలసి, 
తమిళ అழగిని చూసి,
ఆంధ్రదేశమొస్తే...

అకటా కనిపించినవి 
"తెలుగు వాకు" లే తప్ప 
తెలుగు వాక్కు కాదు

ఏమని చెప్పుదు, రెండు 
వాకులైననూ అవి
అజీర్తి వాకులే తప్ప
బిడ్డ ఎక్కడ చెప్పు సౌరజాక్షీ?

అది అంద పరంద అంద శాట!!!

Where is an application like Baraha, Pramukh, and Azhagi for Telugu?
What... all the భాషా మేధావీస్ doing?
Just Walking,
One more వాకు?

యెస్సు! వాకులు, బజ్జీలూ, పూర్ణాలూ, గారెలూ, బిర్యానీలూ, పేపర్లో ఫొటోలూ, సివరాఖ్రికి... 

బ్లాగుల్లో పోస్టులు. 

అసల్దెటూ ఉందిగా మేధావులనిపించుకునేందుకు "వాపోవడాలూ"

Read more...

Joss Whedon, Boyapati, Sampath Nandi దర్శకత్వంలో The Avengers Part II

Joss Whedon, Sampath Nandi, Boyapati Seenu దర్శకత్వంలో...

The Avengers: The Battle against The Six super Heroes

Avengers Part II

ఎవన్జెర్స్ సినిమాలో చివర్లో కొందరు ఎవెన్జెర్స్ మీద అనుమానాలు వ్యక్తం చేస్తారు. కొందరు వాళ్ళను స్వేచ్ఛగా వదిలేయటం గురించి నెగటివ్ గా మాట్లాడుతారు. దాంతో ఈ సూపర్ హీరోలకు కోపం వస్తుంది. ఠా౨ట్! ఇన్ని కష్టాలు పడి ఇన్ని సేవలు చేసినా మమ్మల్ని ఇలా అంటారా అని. మా స్టార్కు (ఐరన్ మా౨న్) తన గాళ్‍ఫ్రెండ్ ను వదిలేసి మరీ వచ్చాడు అని హల్క్ కు మహా కోపం వచ్చేస్తుంది.

మొదటి పార్టు చివరలో ఒకమ్మాయి తనను కెప్టెన్ అమెరికా కాపాడాడనీ, మిగతా ఎవన్జెర్స్ కూడా చాలా కష్టపడ్డారనీ చెప్తుంది. కానీ ఆ సీన్ ను ఈ సెకండ్ పార్ట్ కోసమని తీసేస్తారు.

ఎటొచ్చీ మనం మాటలు పడటం తప్పదని అర్థం చేసుకుని వాళ్ళంతా మనమే భూమి మీద దాడులు మొదలెడితే అడ్డుకునే వాళ్ళే ఉండరని డిసైడవుతారు. దానికి కెప్టెనమెరికా ఒప్పుకోడు. వీల్లేదంటాడు. ప్రపంచంలో మిగతా చోట్ల ఏమైనా అమెరికాలో న్యూ యార్కునైనా మనం రక్షించాల్సిందే అంటాడు. అప్పుడు అతనికి "నీకు నాకు _______ ______" చూపించి కన్విన్స్ చేస్తారు. అంతా ఏకమై భూమి మీద ప్రతాపం చూపించటం మొదలెడుతారు.

ఇక్కడకు ప్లాట్ పాయింట్ ఒకటి ముగుస్తుంది.

ఇక్కడ ఇంకో వైపు నిక్ ఫ్యూరీకి క్రొత్త సమస్య పుడుతుంది. తనకు ఇంతకు ముందు ప్రపంచాన్ని రక్షించటానికి సహకరించిన వీరులే ఇవాళ విలన్లయి కూచోటంతో కుదేలవుతాడు. బాబూ Batman నువ్వు రారా నాయనా అని బ్రూస్ వేన్ ను పిలుస్తాడు. "నేను బౌలింగ్ ప్రాక్టీస్ చేసుకోవాలి," అని చెప్పి కుదరదంటాడు.

స్పైడర్ మా౨న్ను అడుగుతాడు. నేను ప్రపంచాన్ని రక్షించటం బోరు కొట్టి మళ్ళా మొదటి నుంచీ తీసుకుంటున్నారు. నేను సూపర్ హీరోగా మారాక అప్పుడు చూద్దాంలే అంటాడు.

సూపర్ మా౨న్న్ అడిగుతాడు. "బాబూ, నీ పేరు మాత్రమే ఫ్యూరీ. ఆ హల్క్ గాడి లైఫే ఫ్యూరీ. నన్ను సూపర్ ఫాస్ఫేటాఫ్ లైమ్ లో కలిపేసాడు వాడు. నా వల్ల కాదు," అని తప్పుకుంటాడు.

"ఎలా? ఎలా?? ఎలా???" అని ఫ్యూరీ తలపట్టుకుని కూచుంటాడు.

అప్పుడే బ్రహ్మాండమైన మెరుపు మెరుస్తుంది. కెప్టెన్ అమెరికా బదులు మహేంద్రసింగ్ ధోనీని పిలుస్తే ఎలా ఉంటుంది? అని ఆయన టీమ్ లో ఒకళ్ళు సలహా ఇస్తారు. Luck factor అయితే ఓకే కానీ, అన్న లాశ్టు మినిట్ దాకా సాగతీస్తే చాలా కష్టం. పైగా విదేశాల్లో సరిగా ఆడలేడు. అని ఫ్యూరీ కొట్టి పడేస్తాడు. అప్పుడు, అప్పుడు, అప్ఫుడ్ఢు న్హిజ్హమైన మెరుపు మెరుస్తుంది. పెద్దెంటీయారు ఆకాశంలోంచీ దిగి వస్తాడు.

నిజానికి ఇక్కడ ఇన్టర్వల్ ఉండదు. కానీ మా గుంటూరు హరి హర మహల్లో కాన్టీను వాడి కోసమని నిక్ ఫ్యూరీ ఆశ్చర్యంతో నోరు తెరచి ఎన్టీయారును చూస్తుండగా, ఆ తెరచుకున్న నోటినే ఫ్రీజ్ చేసి ఇన్టర్వల్ వేస్తారు.

మేమంతా వెళ్ళి సమోసాలో, స్వీట్ కార్నో, పఫ్ఫులో కొనుక్కొచ్చుకుని, కోక్కోలా త్రాగుతూ మళ్ళా సీట్లలొ కూచోగానే సినిమా మళ్ళా మొదలవుతుంది.

ఎన్టీయార్ ను చూసి, "ఏంటన్నట్లు" తలెగరేస్తాడు నిక్ ఫ్యూరీ. సర్రుమని కోపం వచ్చినా ఇక్కడ తెలుగు వారి ఆత్మ గౌరవం ప్రశ్న కాదనీ, ప్రపంచాన్ని రక్షించటమే తన తక్షణ కర్తవ్యమనీ గుర్తొచ్చి ఆయన ఎడమ చేత్తో అభయమిస్తూ, "మా మనవడు జూ॥ నటించిన దమ్ము చూడమని ఒక పైరేటెడ్ డీవీడీ ఇచ్చి అంతర్థానమవుతాడు. (ఇదొక చెహోవ్స్ గన్. జాగ్రత్తగా గుర్తుంచుకోండి).

నిక్ ఫ్యూరీ అండ్ టీమ్ దాన్ని ప్రొజెక్టర్లో వేసి చూస్తారు. అంతే! కర్తవ్యం బోధపడుతుంది. విజయశాంతి వచ్చి, "దమ్ము" నుంచీ ఎన్టీయారునూ, "రచ్చ" నుంచీ రామ్ చరణ్ నూ రిక్రూట్ చేసుకోమంటుంది. "సరే, నువ్వే వెళ్ళి జూ॥ ను ఒప్పించి పట్టుకుని రా," అంటాడు.

నేనే వెళ్ళి రామ్ చరణ్ ను పిలుచుకుని వస్తా అని బయలు దేరుతాడు. "ఎహెంతఠి హవమ్హాన్హం," అని పెద్దాయన చేతిని నోట్లో పెట్టుకుని బాధ పడుతాడు.

"మా తాతే చెపితే నేను కాదంటానా? ఎవరక్కడ! బోయపాటిని స్క్రీన్ ప్లే వ్రాసుకుని రమ్మనండి. కీరవాణిని వచ్చి background score కొట్టమనండి," అని లేచి నించుంటాడు.

"బాబూ తారక్! ఇది నిజ జీవితం నాయనా, ఇందులో స్క్రీన్ ప్లే లుండవు. నువ్వే ఫైట్ చెయ్యాలి," అంటుంది విజయశాంతి.

"అందుకే అత్తా చివర చివరల్లో  నీ సినిమాలు ఫ్లాపైంది. ముందు మీరెళ్ళి ఆ నిక్ ఫ్యూరీ గాణ్ణి నా దగ్గరకొచ్చి, రెండడుగులు వెనక్కు నిలబడి తల వంచుకుని బ్రతిమాలమని చెప్పండి, అప్పుడు ఒప్పుకుంటాను. లేక పోతే మన తెలుగు వారి ఆత్మ గౌరవమేమవుతుంది?"

"నీ సినిమాలు మాత్రం పెద్ద హిట్లా?" అని నోటి దాకా వచ్చినా, ఎందుకులే గొడవ అనుకుని, సరే అని విజయశాంతి వెళ్ళిపోతుంది.

కాసేపట్లో రామ్ చరణ్ణు వెంటబెట్టుకుని నిక్ ఫ్యూరీ వచ్చి, రెండడుగులు వెనక్కు నిలబడి, తల వంచుకుని వచ్చి ప్రపంచాన్ని రక్షించమని బ్రతిమిలాడుతాడు.

ఒకవైపు నిక్ ఫ్యూరీ ఇలా అడుగుతుండగానే, జూ॥ రాచ ఇద్దరూ ఒకళ్ళనొకళ్ళు వాటేస్కుని (ఢిల్లీ హైకోర్టు పర్మిషనిచ్చిందని డ్యూయెట్టూహించుకోకండి. ఛండాలంగా ఉంటుంది), టీవీ నైన్ వాళ్ళకు, "చూశారా మా తెలుగు హీరోల మధ్య మీరనుకునే లాంటి గొడవల్లేవ్," అని ఒక స్టేటుమెంటు పడేస్తారు.

బోయపాటీ, సంపత్ నందీ స్క్రీన్ ప్లే వ్రాయటం మొదలుపెడుతుండగా, కీరవాణి బీజీఎమ్ డౌన్లోడ్ చేస్తుండగా, పెద్దాయన తెలుగు వారి ఆత్మగౌరవం నిలబెట్టారని హీరోలిద్దరినీ ఆశీర్వదిస్తుండగా ఇప్పుడు నిజమైన ఇన్టర్వల్ పడుతుంది

INTERVAL.

మేము మళ్ళా బయటకెళ్ళి చాచ్చీలో, బిస్కెట్లో కొనుక్కొచ్చుకుని మళ్ళా సీట్లలో కూలబడుతాము.

యుద్ధం మొదలైంది. ఇద్దరూ కలసి ఒక్క వెంట్రుకా చెదరకుండా వాళ్ళను నిరోధిస్తుంటారు. ఉన్నట్టుండి పూనకం వచ్చినవాడిలా హల్క్ మన జూ॥ మీదకు దూసుకుని వస్తుంటాడు.

సీన్ కట్ చేస్తే,

అక్కడ నిక్ ఫ్యూరీ అండ్ టీమ్...

"వీళ్ళ తస్సారవ్వలో బొడ్డు, ఈళ్ళను చూడండయ్యా, ఉత్త చేతుల్తో ఎలా వాయిస్తున్నారో. అదే రాబర్ట్ డౌనీ అయితే ఆ ఐరన్ మా౨న్ సూట్ చెయ్యాలి. బ్రూస్ బా౨నర్ కైతే మేకప్పేయాలి. థార్ గాడికి కాస్ట్యూములెయ్యాలి. ఈళ్ళను చూడండి. బోల్డు బజెట్ మిగులు," అంటాడు ఫ్యూరీ. అందరూ హర్షధ్వానాలు చేస్తారు.

మళ్ళీ సీన్ కట్ చేస్తే,

ఇక్కడ హల్క్ మన జూ॥ చూసుకోనప్పుడు మీదకు వచ్చి చెయ్యి ఇలా విసురుతాడు. మనమేమో ఎన్టీయారు లాస్ట్ సెకనులో తప్పుకుంటాడనుకుంటాం. తెలుగు సినిమాలు చూసిన నాలెజ్ తో. కానీ ఇది హాలీవుడ్ సినిమా కనుక చూసుకోడు. ఆ అదురుకు ఎగిరి చాలా దురం గాల్లో పైకి లేచి మళ్ళా క్రిందకు పడిపోతుంటాడు. ఈ లోగా రామ్ చరణ్ హల్క్ మీదకు దుకుతాడు పిచ్చ కోపంతో. తనను కెప్టెన్ అమెరికా అడ్డుకోబోతే ఒక్కసారి కన్ను కొడతాడు. అంతే! కెప్టెన్ అమెరికా కంట్లో దోమ పడి ప్రక్కకు తప్పుకుంటాడు. బ్లా౨క్ విడోను manage చేసి, థార్ ను కాసేపు మూర్ఛ పోయేలా చేసి, ముందుకు సాగుతుండగా... Screen blank.

మూడు క్షణాల తరువాత...

స్క్రీన్ మీద ఐరన్ మాన్ రాబర్ట్ డౌనీ జూనియెర్ తమన్నాను కిడ్నాప్ చేస్తాడు. మళ్ళా వాడితో ఎక్కడ తమన్నా రొమా౨న్సు మొదలెడుతుందేమో అని రామ్ చరణ్ భయపడి, ఐరన్ మా౨న్ వెంట పడుతాడు.

ఒక ప్రక్క ఎన్టీయారు క్రింద పడిపోతున్నాడు. ఇంకో ప్రక్క హల్క్ అల్లకల్లోలం సృష్టిస్తున్నాడు. రామ్ చరణ్ తమన్నా కోసం వెళ్ళాడు. ఎలా? ఎలా?? ఎలా??? పెద్దాయన టెన్షన్ తో నేనే క్రిందకు రావాలా అన్నంత ఊగిపోతూ ధిక్ ధిక్ అంటున్నాడు.

స్క్రీన్ మళ్ళా బ్లాం౨క్. మూడు సెకన్ల తరువాత...

Outcredible Bulk గా స్పెషల్ పాత్రలో మన బాలయ్య బాబు...

హాల్లో విజిల్సే విజిల్స్. మేమైతే డా౨న్స్ చేశాము. ధన్, ధన్, ధన్ అంటూ హన్స్ జిమ్మర్ స్పెషల్ మ్యూజిక్కిస్తున్నాడు. ఈ నాలుగు నిముషాలూ క్రిస్ నోలాన్, జేమ్స్ కా౨మెరాన్ కలసి దర్శకత్వం వహిస్తారు...

బల్క్ రూపంలో వచ్చిన బాలయ్య బాబు ఒక్క గెంతులో హుసేన్ సాగర్ మీద నుంచీ, Statue of Liberty ఉన్న సముద్రం మీదకు లంఘించి, మన జూ॥ ను కాపాడుతాడు.

"హ! చూడు జూ॥ అక్కడ రామ్ చరణ్ తమన్నాతో డ్యూయెట్టేసుకున్నాడు. నువ్వు కూడా సమంతా ను తీసుకెళ్ళి నువ్వు మాంఛి రిమిక్స్ వేసుకో. కాసేపు కీరవాణిని నాకిచ్చి మన వాగ్గేయబస్సుడు తమన్ ను పిలుచుకెళ్ళు," అని, తన జేబులోంచీ సమంతాను తీసి ఇస్తాడు.

"సమంతాను పట్టుకెళితే మహేష్ బాబు ఫీలవుతాడేమో బాబాయ్? నాకు నయనతార చాలు."

"సమంతా బోరు కొట్టి సుకుమార్ సినిమాలో కాజల్ ను పెట్టుకున్నాడుగా. నయనతార నాకు హీరోయిను. నువ్వెళ్ళు ఈ పిల్లను తీసుకుని."

"బాబాయ్! మరి ఫైటింగు?"

"నేనున్నానుగా! ఒక్క సారి తొడగొడితే, ఆ సౌండుకే చస్తాడు ఆ హల్క్. నువ్వెళ్ళు. నేను చూసుకుంటాను. మీకయ్యాక నయన్ తో నేను డ్యూయెట్టేసుకోవాలి."

అటు రామ్ చరణ్-తమన్నాలు, ఇటు ఎన్టీయారూ సమంతాల డ్యూయెట్లను సంపత్ నందీ, బోయపాటీ చిత్రీకరిస్తుండగా, మరో వైపు జేమ్స్ కా౨మెరాన్-క్రిస్ నోలాన్ లు బాలయ్య బాబు బల్క్ గా చేసే యాక్షన్ సీన్లను అద్భుతంగా చిత్రీకరిస్తున్నారు.

నిక్ ఫ్యూరీ గుక్క త్రిప్పుకోకుండా స్క్రీన్ వైపే చూస్తున్నాడు.

బాలయ్య బాబు పెద్దగా సింహ నాదం చేసి, పెద్దాయనకు నమస్కారం చేసి, ఘాట్ఠిగా తొడగొడుతాడు. ఆ సౌండుకే హల్క్ గుండె ఆగి ఛస్తాడు. (చచ్చినంత పనవుతుంది)

హాలంతా మళ్ళా విజిల్స్. నయన్ ను తీసుకుని బాలయ్య బాబు డ్యూయెట్ కోసం వెళ్ళిపోతాడు. జూ॥ రామ్ చరణ్ లు రిఫ్రెష్ అయి వచ్చి, మిగిలిన ఐదుగురు సూపర్ హీరోలనీ ఎదుర్కుంటుంటారు అలవోకగా.

Plot point II

ఇందాకన చెహోవ్స్ గన్ అని చెప్పుకున్నాము కదా! ఆ డీవీడి ని పైరేటెడ్ ఇచ్చాడు పెద్దాయన అని తెలుసుకున్న తెలుగు నిర్మాతల సంఘం వాళ్ళు నిక్ ఫ్యూరీ సుపీరియెర్లను కలుస్తారు. వాళ్ళు ఫ్యూరీని బాధ్యతల నుండీ తప్పించి, మన హీరోలను పట్టుకుని రమ్మని (ఎందుకు? ఇంగ్లీషు సినిమాల్లో అంతే ఉంటుంది. అంతే!) ఒక టీమ్ ను పంపిస్తారు.

ఇక ఇక్కడ...

ఒక వైపు జూ॥, ఇంకో వైపు రాచ. మధ్యలో బాలయ్య బాబు Outcredible Bulk గా ఆ సూపర్ హీరోల్ని వాయించేస్తుండగా ఈటీమ్ వచ్చి మీద పడుతుంది. పెద్దన్నర ఫైటు. ఎన్టీయారు, రామ్ చరణ్ లకు కీరవాణీ, బాలయ్య బాబుకు హన్స్ జిమ్మర్ background score ఇస్తుంటారు.

ఘోర సంగ్రామంలోలో తలలు ఎగిరి పడుతుంటాయి. ఈ ఉధృతిని తట్టుకోలేక హాక్ ఐ బాలయ్యా బాబు చూసుకోనప్పుడు ఒక బాణం గురిపెట్టి వేస్తాడు. బాణం ఇలా వస్తుంటుంది. ఒక ప్రక్క బాలయ్య బాబు కొన ఊపిరితో కూడా యుద్ధానికి వచ్చిన హల్క్ ను బల్క్ రుపంలో ఎదుర్కోవటంలో నిమగ్నమై ఉన్నాడు.

నిక్ ఫ్యూరీ టెన్షన్ లో 'బీప్' పోసేసుకున్నాడు. మహేష్ బాబేమన్నా వచ్చాడా అని స్క్రీనంతా వెతికాము. మహేషే కాదు. మహేష్ బాబు సుపర్‍స్టార్ కూడా రాలేదు. అంటే ఇది నిజంగానే టెన్షనన్నమాట.

బాణం బాలయ్య బాబుకు ఇక అంగుళం దూరంలోకి వచ్చేసింది. టెన్షన్ టెన్షన్ కాదు కాదు లెవెన్షన్ పుట్టేస్తోంది చూస్తున్న వాళ్ళకు.

పేద్ధ మెరుపు మెరిసింది. డైరెక్షన్ కోసమని శంకర్ నూ, background score కోసమని ఏఆర్ రహ్మాన్నూ వెంటేసుకుని వచ్చాడండీ...

రజనీ కాంత్!!!

వచ్చి బాణానికీ, బాలయ్య బాబుకూ మధ్యలో నించుంటాడు. ఇంచి గా౨పులో ఎలా నించుంటాడు? అనకండి. అదే రజనీ స్పెషల్. ఏఆర్ రెహ్మాన్ జైహో పాట కొడుతుండగా బాణం రజనీకి తగిలి రివర్సై ఆ ఆరుగురు సూపర్ హీరోల మీదా పడి పొడుం పొడుం చేసేస్తుంది.

మన హీరోలూ, హీరొయిన్లూ ఒకళ్లనొకళ్ళను వాటేస్కుని అభినందనలు చెప్పేసుకుని గ్రుపు ఫొటో దిగేస్తారు.

ఇటు వైపు మళ్ళా నిక్ ఫ్యూరిని మళ్ళా రిక్రూట్ చేసుకుని, ఈ సారి ఈ హీరోల్ని కూడా విమర్శిస్తే ఇక తమను దేవుడు కూడా కాపాడలేడని గుణపాఠం నేర్చుకుని,

ఆడియో ఫంక్షన్ ఏర్పాటు చేసి అందరినీ పొగిడేస్తారు.

కథ కంచికీ, మనం సినిమా హాల్నుంచీ రెస్టరెంటుకీ...

:D

కథ, స్క్రీన్‍ప్లే, సంగీతం, మాటలూ, పాటలూ, బొమ్మలూ,సినిమాటోగ్రఫీ, దర్శకత్వం, రాసేదీ, చూసేదీః గీతాచార్య

Read more...

కార్పోరేట్ కాలేజీల్లో వర్ణ వివక్షః బోడి చదువులూ, జాన్ గాల్టూ!

/hihi

ఇవాళ్టికి నేను Atlas Shrugged మొదటి సారి పట్టుకుని ఐదేళ్ళు. అసలా పుస్తకం గురించి నాకు తెలియటమే తమాషాగా జరిగింది. ఆ పుస్తకముందని నాకు తెలిసిప్పటికి పదేళ్ళు కాగా దాన్ని చదవాలని డిసైడ్ అయ్యి ఆరేళ్ళు కావస్తోంది.

ఇంటర్మీడియేట్లో ఉండగా సెక్షన్లకి సంబంధిన ఒక గొడవ చివరికి నేను ఈ నవల చదవటానికి దారి తీసింది. ఫస్టియర్ మేము కొంత మందిమి ఒక కాలేజ్ లో చేరాము. కానీ ఆ కాలేజ్ ని కొన్ని కారణాల వల్ల ఎత్తేశారు. అప్పుడు మేము వేరే కాలేజ్ లో చేరాల్సి వచ్చింది. ఆలస్యంగా చేరామన్న కారణంతో మమల్ని చాలా మందిని డల్లర్స్ సెక్షన్ లో వేశారు. ఎలాగో ఆ ఏడాది పూర్తి చేశాము. డల్లర్స్ అంటే నిజానికి బాగా పట్టించుకోవాలి. ద బెస్ట్ అనే లెక్చరర్స్ ని వాళ్ళకే వేసి బాగా చదివించి మంచి రిజల్ట్ తెప్పించాలి. కానీ వాస్తవంలో దీనికి విరుద్ధంగా జరిగింది(తోంది). రెండో సంవత్సరంలోకి వచ్చాక మాలో కొందరిని మెరిట్ సెక్షన్లోకి పంపారు. ఆ మెరిట్ లిస్ట్ లో నేను లేను. నా ఫ్రెండ్స్ అంతా అక్కడే ఉంటే నేనొక్కణ్ణే ఈ సెక్షన్లో ఉన్నాను.

అదేరోజు ఇంటికెళ్ళాక పెద్ద గొడవ చేసి నాన్నని కాలేజ్ కి రప్పించి ఒక డైరెక్టర్ తో మాట్లాడించాను. నాన్నతో ఆయన దాదాపూ గంట పైన మాట్లాడి, "మీ వాడు లెక్కల్లో వీక్. ఏవో కొన్ని పర్టిక్యులర్ మోడళ్ళు తప్ప అన్నీ చెయ్యడు. పైగా కాస్త ఎవ్వరినీ లెక్క చెయ్యడు. చూద్దాం. పెద్ద వారు మీరు అడిగారు కనుక ఒక వారం చూద్దాం. ఫీడ్‍బ్యాక్ తీసుకుని లెక్కలాయన మెరిట్ సెక్షన్లో అందుకోగలడనుకుంటే తప్పక పంపిస్తాను," అన్నాడు.

ఇంటికెళ్ళాక నాన్నతో లెక్కల విషయంలో చివాట్లు. నానా అగచాట్లూ పడి లెక్కలాయనని మెప్పించి ఆయనతోనే రికమెండ్ చేయించుకుని మరీ మెరిట్ సెక్షన్లోకి వెళ్ళాననే కానీ, నాకెందుకో అసంతృప్తి. నా సంగతి సరే. మరి ఆ డల్లర్స్ సెక్షన్లో ఉన్న వాళ్ళ సంగతేంటి? వాళ్ళకి చెప్పే లెక్చరర్లు అంత బాగా చెప్పరు. వాళ్ళని ఎక్కువ పట్టించుకోరు కూడా. ఈ తేడా గురించి ఆలో చించి, ఆలోచించి నాకో ఉపాయం తట్టింది. వెంటనే కాలేజ్ ఆశాకిరణం అనుకునేవాణ్ణి ఒప్పించి ఇద్దరం ఎగ్గొట్టాము. ఆరోజు సాయంత్రం కొంత మంది ఫ్రెండ్స్ కలిసి ఎందుకు రాలేదని అడిగారు. (మా ఇద్దరికీ ఏ విషయంలోనూ పడదు. పైగా వాడు నాలా రెగ్యులర్ స్టూడెంట్ కాదు. రోజూ కాలేజ్ కి వస్తుంటాడు). కారణం చెప్పి అందరినీ ఎగ్గొట్టమన్నాము. ఒకరిద్దరు తప్ప వేరేవాళ్ళు ఒప్పుకోలేదు. రెండు రోజులయ్యాక ఆ సెక్షన్లో బాగా చదువుతాడనే పేరున్న కుర్రాడి దగ్గరకు వెళ్ళి మా ఆలోచన చెప్పాము. (ఇక్కడికి ఐదుగురమున్నాము). వాడు ముందు తటపటాయించినా, మేము మామూలుగా ఎగ్గొట్టం లేదనీ, మా ఎగ్గొట్టుడు వెనుక ఒక పర్పస్ ఉందనీ, అది కూడా మా కోసం కాదనీ, వాళ్ళ సెక్షన్ కోసమనీ తెలిశాక/మా మాటలకు కనివిన్స్ అయ్యాక తనే కాదు, ఇంకో ఇద్దరిని ముగ్గులోకి దించాడు. ఎప్పుడూ నాతో తగూ వేసుకునే వాడే నాతో కలిశాక ఇంతకు ముందు అనుమానాలు వ్యక్తం చేసిన మా సెక్షన్ వాళ్ళు కూడా జాయినయ్యారు.


అలా అలా మొత్తం పాతిక మందిమయ్యాము పది రోజుల్లో ఇళ్ళకు నోటీసులెళ్ళాయి. కాకపోతే మా ఇంట్లో ముందే చెప్పి (ఇంట్లో అంటే నాన్నకి అని అర్థం) ఉండటం వల్ల పెద్ద ప్రాబ్లమ్ కాలేదు. కాకపోతే ఇలా ఎన్నాళ్ళు? దీని వల్ల ఉపయోగం ఏమిటి? ఎప్పటికో ఒక రోజు క్లైమాక్స్ చేరాల్సిందే కదా. అందుకే ఏంచేద్దామని అందరం సమావేశమయ్యాము. అక్కడ చర్చల్లో చాలా మంది నెగటివ్ గానే మాట్లాడారు. మా ప్రయత్నమే తప్పనీ, సెకండియర్లో ఇలాంటి సాహసమే కూడదనీ, ఇంకా ఎగ్గొడితే సిలబస్ అందుకోలేమనీ. ఇంతలో మా సమావేశాన్ని ఒక లెక్చరర్ చూశారు. అది గమనించిన నేను ఆయన్ని ఇంటి దగ్గర కల్సి, మా సమస్యని వినిపించాను. ముందు కాసేప తిట్టినా నా వాదన విన్నాక ఆయన ఎలా ఐనా అందరికీ ఒకే లాంటి కోచింగు వచ్చేలా మాట్లాడతాననీ, రేపటి నుంచీ కాలేజ్ కి రమ్మనీ అన్నారు.


అలా కాదు సార్. మేమొస్తే మాకు వాయింపుడే తప్ప ఏమీ ఉండదు. ముందు మీరు మాట్లాడండి. సమస్యకి పరిష్కారం వస్తేనే మేము మళ్ళా వస్తామని చెప్పాను. అది పద్ధతి కాదు. రేపు నాతో నువ్వు రా. నేను నీ ఎదురుగానే చెప్తాను. నువ్వు కూడా నీ ఆర్గ్యుమెంట్ చెప్పొచ్చక్కడ. అప్పుడు నువ్వనుకున్నదే జరగొచ్చేమో కదా అని నన్ను తీసుకెళ్ళి డైరెక్టర్లతో సమావేశం పెట్టించారు. ఆరోజంతా అదే గొడవ. కొంత మంది నాకు టీసీ ఇప్పించి పంపాలనే దాకా వెళ్ళారు. నేను మాత్రం కూల్ గా నా ఆర్గ్యుమెంట్ ని వినిపించాను. కనీసం క్లాస్ టాపర్ కూడా కాదు. వాడి మాటకి వాల్యూ ఇస్తారేంటండి అని నన్ను వెనుకేసుకొచ్చిన లెక్చరర్ని విమర్శించారు.


ఆ మాటన్నాక నాకు నిజంగానే మండింది. అంటే క్లాస్ టాపర్ కాందే మాట్లాడ కూడదా? మిగతా వాళ్ళ కి వాయిస్ ఉండకూడదనా? అదే కదా నా బాధ. మార్కులు తక్కువ వచ్చిన వాళ్ళ దగ్గర ఎక్కువ ఫీజు వసూలు చేసి తక్కువ చదువు చెప్తారు. అదే మార్కులెక్కువ వచ్చిన వాళ్ళకి తక్కువ ఫీజు, ఎక్కువ చదువూనా? అందుకే కోపంగా, "పావలా ఫీజోడికి ముప్పావలా చదువా? అదే ముప్పావలా చదువోడికి పావలా ఫీజా? బాగానే ఉంది. చదివే వాడికి ప్రోత్సాహం అనుకుందాము.


"కాకపోతే నాకో డౌట్. మీ జురాసిక్ పార్కోళ్ళు (రెసిడెన్షియల్ కాలేజోళ్ళు) చెప్ఫే మాటలేమిటి? సామాన్య విద్యార్థులతో అసామాన్య ఫలితాలనే కదా. మరి మీరు చేస్తోందేమిటి? బాగా చదివే వాళ్ళ మీదే ఎక్కువ కాన్సంట్రేషన్ చేసి, వాళ్ళకు మార్కులు తెప్పించటమేనా? మీ ప్రచారానికి అర్థం?" అని అన్నాను. "డల్లర్స్ అనుకునే వాళ్ళలో కూడా బాగా మార్కులొచ్చే వాళ్ళున్నారు. వాళ్ళలో కూడా ఎంసెట్ ర్యాంకులొచ్చేవాళ్ళుంటారు. మీకు పాఠం చెప్పటం రాక పిల్లని అంటే ఎలా? ఏ స్టూడేంట్ కి ఎలా చెప్పాలో కూడా తెలియందే మీరు ఏమి గురువులు? బాగా చెప్తారనే కదా ఇంతలేసి ఫీజులిచ్చి చేరేది? చదవలేని వాళ్ళని వదిలేసేట్టయితే ఇక్కడే ఎందుకు?"


ఇలా వాదించాను. ఇంతలో నాతో ఉన్న నేస్తులిద్దరు కూడా పేరెంట్స్ తో వచ్చారు. వాళ్ళు లోపలకి వస్తే ఏమవుతుందో తెలిసిన పెద్దలు తలొగ్గి, అందరికీ ఒకే లాంటి కోర్స్ ని ఇస్తామని చెప్పారు.


నేను పనైన సంతోషంలో బయటకొస్తుంటే ఒక డైరక్టర్ నన్ను ఉండమన్నారు. మిగతా వాళ్ళు వెళ్ళాక. ఏమౌతుందో అని భయ పడుతుంటే ఆయన చిన్నగా నవ్వి, "నువ్వంటే నాకు బాగా మంట. నీ మాటలకీ, చేతలకీ. బాగా arrogant. పైకి మాట్లాడవు కానీ... అది సరే. నువ్విప్పుడు చెప్పిమ్ది బాగానే ఉంది. మాకా ఆలోచన రాలేదు. ఏదేమైనా చేసిన పద్ధతి బాలేకున్నా, చేసింది మంచి పనే," అన్నారు.


నేను నవ్వుతూ తల పైకెత్తి నించున్నాను. ఆయన కళ్ళలోకి చూస్తూ. ఆయన కొనసాగించారు. "ఇలాగే ఒక నవలలో హీరో చేస్తాడు. అచ్చమ్ ఇలాగే. కాకపోతే అతను నీలా స్టూడెంటు కాదు. ఒక ఫిజిసిస్టు. ఆ పుస్తకంలో ఒక భాగం నా దగ్గర ఉంది. అది నీకిస్తాను. అర్థమవుతుందేమో చూడు."


ఆయన ఇచ్చిన పుస్తకం పేరు Atlas Shrugged. అది 2000 ఆగస్టు. నేనా పుస్తకాన్ని తీసుకున్నాననే కానీ, నాకు దాని మీద ఆసక్తి కలుగలా. పైగా నన్ను ఒకళ్ళతో కంపేర్ చేస్తే మంట. దాన్నో ప్రక్క పడేశాను. పడేశానంటే ఆయన గిఫ్ట్ ని అగౌరవ పరచటం కాదు. ఆ పుస్తకాన్ని చదవలేదంతే.


2003 లో ఒక ఆదివారం నాడు ఆంధ్రజ్యోతి సండే స్పెషల్ లో The Fountainhead గురించి వ్రాశారు. "వికాసం" అనే శీర్షిక క్రింద. ఆ వ్యాసం నన్నాకర్షించింది. పైగా Howard Roark కాలేజ్ నుంచీ expel చేయబడటం నా దృష్టిలో ఆ హీరోని గ్లోరిఫై చేసింది. అందులోనే అట్లాస్ ష్రగ్డ్ గురించి చెపుతూ ఆ నవల ప్రపచాన్ని నిజంగానే ష్రగ్ చేసిందని ఉంది. అంతే. నాకా పుస్తకాల మీద ఆసక్తి పెరిగిపోయి, చాలా మందినడిగాను. నాకు తెలిసిన ఎవరూ ఆ పేర్లే వినలేదనీ, ఆ పుస్తకాలు ఇక్కడెక్కడా దొరకవనీ చెప్పారు. అప్పుడప్పుడే ఇంటర్‍నెట్ వాడకం మొదలెడుతున్న నేను గూగుల్ గాదినడిగాను. అలా అట్లాస్ సొసైటీ గురిమ్చి తెలిసింది. అందులో అట్లాస్ ష్రగ్డ్ ప్లాట్ సినాప్సిస్ ఉంటే అది ప్రింటు తీయించుకుని చదవాలని పది రోజులు డబ్బులు సేవ్ చేసి, (మొత్తం పేజీలు పదహారు. అప్పట్లో మా ఊళ్ళో ప్రింటు ఐదు రూపాయలు. బొమ్మలుంటే పదిహేను. రెండు బొమ్మలున్నాయందులో) అది ప్రింటు తీసుకుని చదివాను. నాకా కథ బాగా నచ్చి, ఎలాగైనా నవలని చదవాలని డిసైడ్ అయ్యాను. నా వెతుకులాటలో The Fountainhead సినాప్సిస్ లాంటిదేదీ దొరకలేదు. పైగా ఆ నవల గురించి AS లాగా అర్థమయ్యే సమాచారం దొరకలేదు. దాంతో నాకు Roark కన్నా, గాల్ట్ బాగా దగ్గరయ్యాడు.


కాలం గిర్రున తిరిగి 2005 విజయవాడ బుక్ ఫెస్టివల్ సమయం. వెళ్ళాలి. వెళ్ళాలి అనుకుంటూ వాయిదాలేసి, చివరకి జనవరి తొమ్మిదిన కదిలాను. కనిపించిన ప్రతి కౌంటర్లో ఆ పేర్లు చెపుతూ తిరిగాను తిరిగాను. విశాలాంధ్రాలో అడిగితే వాడు కాస్త గట్టిగానే విసుక్కున్నాడు. కాస్త అసభ్య కరమైన పదం కూడా వాడాడు. అప్పుడే డిసైడ్ అయ్యా. ఎలాగైనా విశాలాంధ్రాలో రాండ్ పుస్తకాన్ని కొనాలని. మధ్యలో కొన్ని పుస్తకాలు కొనుక్కుంటూ నవోదయా వాళ్ళ స్టాల్ దగ్గరకెళ్ళి పాత కథ మొదలెట్టాను. అక్కడో పెద్దాయన, "బాబూ ఆ పుస్తకాన్ని ఇందాకన జ్యోతీ బుక్ డిపోలో చూశాను." అని ఆ స్టాల్ నంబరు చెప్పారు.


అంతే. టైటానిక్ టికెట్లు గెల్చుకున్న జాక్ డాసన్ లా గంతులేస్తూ పరిగెత్తాను ఆ స్టాల్ దగ్గరకు. తీరా వెళ్ళాక TF, AS రెండూ ఉన్నాయి కానీ రేటు మాత్రం 264. నా దగ్గర ఉంది 169. ఎలా? ఎన్నాళ్ళ నుంచో వెతుకుతున్న పుస్తకాలు. ఆలోచించి ప్రీతికి ఫోను చేసి, ఓ రెండొందలు పట్టుకొస్తే, వచ్చే నెల్లో ఇస్తానన్నాను. రెండొందలు లేవు కానీ, వందైతే ఇప్పుడే వస్తానంది. సరే. ఏదోకటి. అసలు లేకుండే దానికన్నా ఏదోకటి తీసుకుంటే సరి అని ఓకే అన్నాను. ఇంతకీ దేన్ని తీసుకోవాలి? ప్రీతీ వచ్చెసరికి పావు గంట పడుతుంది. ఆలోగా ఆలోచించి, రెండు పుస్తకాలనీ తీసుకుని అటు తిప్పీ, ఇటు తిప్పీ, చివరకి ఏడొందల పేజీలు కూడా లేని (694) TF కన్నా వెయ్యి పేజీల పైన (1069) ఉన్న AS బెటరని దాన్నే డిసైడయ్యా. అలా ఈ జనవరికి AS దొరికి ఐదేళ్ళైంది. So, this is a celebration time. 5 years of Atlas Shrugged.


కొసమెరుపేంటంటే... ఈ నవలని నేను 169 రోజులు చదివితే కానీ పూర్తి కాలేదు (జీర్ణించుకుంటూ).

జనవరి 9, 2010

బుక్స్ అండ్ గాళ్^ఫ్రెండ్స్ లో వ్రాసిన ఆర్టికిల్ ఇది. ఈ మధ్యన దీనికి ఎక్కువ హిట్స్ వచ్చాయి. సగటున రోజుకు పాతిక దాకా. అందుకే ఇక్కడ పెడితే దీని రేగ్యులర్స్ చదువుతారు అని. Did it because it is a good post. Thatz all

/bye

Read more...

అంత బిజీనా?

అరె ఎన్ని మెయిల్స్ చేశాను. ఒక్కదానికైనా రిప్లయ్ ఇచ్చావా నువ్వు?

ఆఁ అంటే కొంచం బిజీగా ఉండి...

నాకు తెలుసులే, నువ్వు రోజూ ఆఫీసులో ఏం చేస్తావో!

ఏం చేస్తాను?

నువ్వు కూడా రోజూ ఆఫీసులో చేసేది ఇదేగా!

గట్టిగా అనకురా! దాన్నే స్టైలుగా బిజీ అని చెప్పాలి శుంఠా! ఎప్పటికి తెలుసుకుంటావు?

Read more...

హా౨ర్లే దావీదు పుత్రుడు అనంబడు ఒకానొక...

జంఘాల శాస్త్రి ఇట్లు పలికెనుః యిది "హా౨ర్లే దావీదు పుత్రుడు" అనంబడు యాంత్రిక ద్విచక్ర చారిణి :D :D :D

Read more...

రాధాకృష్ణం

కళ్ళలో నీవు ఉంటే...
చీకటే లేదుగా...

శ్వాసగా నీవు ఉంటే...
మరణమే రాదుగా...

రూపమే వేరు అయినా...
మనసు ఒకటే కదా...

మనసులో ప్రేమ ఉంటే...
ద్వేషమే లేదుగా...

ప్రేమలో కరిగిపోదాం....
సత్వరం ఒక్కటౌదాం ...

ఏకమయినా మనసులోని...
ఎత్తునే చాటుదాం...

గాలిలో ఏకమవుదాం...
తనువులే విడిచి పోదాం...

ప్రకృతి పురుషులవుదాం...
పృద్విలో కరిగిపోదాం...

దేవునీ రూపమంటూ...
ప్రేమనే చాటుకుందాం...

ప్రేమలో ఇంకిపోతూ ...
లోకమే వీడిపోదాం...

Read more...

జాన్ గాల్ట్ః ద సత్యాన్వేషి

Who is John Galt? అనేది Ayn Rand వ్రాసిన నవల (విశేషణాలు పెట్టలేని నవల) Atlas Shrugged లో తరచూ వినిపించే మాట. ప్రశ్న. దీనికి రకరకాల వ్యాఖ్యానాలున్నాయి. ఆ నవలలో. ఎన్నో కాంట్రడిక్షన్లు, ఎన్నెన్నో ఊహాగానాల మధ్య ఆ సదరు John Galt ని హీరోయిన్ Dagny Taggart కలుస్తుంది. అప్పుడే ఆమెకి సత్యం అవగతం అవుతుంది.

John Galt! Ayn Rand సృష్టించిన characters లో అద్భుతమైనదీ, ఆసక్తికరమైనదీ. అసలింతకీ ఎవరీ John Galt? ఎందుకితనికి అంత ప్రాధాన్యం?

దీనికి సమాధానం...

John Galt ఒక నిరంతర సత్యాన్వేషి. అతని మోటో... "I will never live for the sake of another person, nor ask another person to live for mine."

The world is open to us, and we oughtta explore it.

Moreover, he is The rational being. The truth finder.

Live 'In the Name of the Best Within Us' అని చెప్పగలిగిన గొప్ప సాహసి. తనని తానే మలచుకున్న నిత్య తాపసి.

Read more...